Gerçekleştirilen Mahalli İdare Seçimleri ülke siyasetinde bir alt üst oluşa neden olmuştur. AKP-Saray iktidarı on yedi yıllık sürecin bir yerinde ciddi bir sarsılma ile karşı karşıyadır. Bu bir ilk değil. Ancak sonucunda somut olarak mevzii kaybetmesi anlamında bir ilk. Gezi Direnişi de, 7 Haziran seçimleri de onlar için ciddi birer sarsılmaydı. Neki, baskı ve terörü artırarak bu “badirelerin” içinden çıkmayı bir şekilde becerebilmişlerdi.
Burjuva partileri ve onlara özenen sözde “sol” partiler seçim dönemlerinde yığınlarla daha sıkı bağ kurmanın yollarını ararlar. Bu faaliyeti de görece yığınların katıldığı, kültürel yanları da olan seçim toplantıları ile yürütürler. Seçimler biter, faaliyet yine tatile girer. Ellerinde kalan bir iki ilişkiyi de seçim dönemleri arasında kendi kendilerine bolca düzenledikleri eylemliliklerde eritirler. Saat böyle döner.
Son birkaç yılda ülke politikalarında ciddi değişikliklere bağlı “yenilikler” yaşanıyor. Çok fazla geçmişe girmeden sadece birkaç anımsamada bulunalım.
Türkiye Komünist Partisi’nin 97. kuruluş yıldönümünü ağır baskı, terör ve diktatörlük koşullarında karşılıyoruz. Hangi koşullarda savaştığımızı bu yazıda ele almamız partimizin yayınlarını izleyenler için bir tekrardan öteye geçmeyecektir. Mesele bu koşullardan nasıl çıkılacağı, işçi sınıfının ve yoksulların bu mücadelede nasıl bir rol üstlenecekleri konusudur.
Bir ibret belgesi yayınlıyoruz. Adına “TKP” diyen devlet icazetli resmi tatlı su solcuları bir bildiri yayınlamışlar. Baştan sona safsata içeren metin aslında komünistleri eleştiren ve suçlayan bir özellik taşıyor. Safsata içeriyor ancak bir o kadar da tehlikeli.
Haziran ayında başlayıp Temmuz ayında sonuçlanan ADALET Yürüyüşü ülkede sınıf hareketi içinde farklı yorumlara ve değerlendirmelere neden oldu. “Bu yürüyüş desteklenmeli mi? Dayanışma içinde olunmalı mı? CHP zaten bugüne kadar bütün politikaları ile sistem partisi olduğunu ispatlamıştır, bu eylemi devrimci muhalefetin gazını almak için düzenlemektedir.”
Aralık ayı boyunca parti örgütleri içinde yapılan bir dizi görüşme ve toplantılarda, niteliğin niceliğe dönüştürülmesi konusu derinleştirildi. İşçi sınıfının farklı örgütlenme biçimleri var. Komünist partisi bunlardan sadece bir tanesi ama en belirleyici önemde olanı. Bu bağlamda sınıfın diğer ekonomik, sendikal, demokratik örgütlenmelerinin, hatta sınıfın içinde yer aldığı siyasal örgütlenmelerin parti tarafından doğru ele alınması gerekiyor.
Türkiye Komünist Partisi yeni Program Taslağı partimizin niteliksel düzeyinin ideolojik ve politik alanda ifadesidir. Parti tarihimizde, her halde 1920 yılında onaylanan 1.Parti Programı’nın hazırlanmasında izlenen, tüm yoldaş ve parti örgütlerinin aktif katılımının sağlandığı tarzda sürdürülen bir tartışma yaşıyoruz. Bu tartışma süreci aynı zamanda tüm parti örgütü için ve yakın destekçi çevresi için bir araştırma ve öğrenme özelliği taşıyor.
Dünyada ‘Kapitalizmden Sosyalizme Geçiş Çağı’ ‘nı açan Büyük Ekim Sosyalist Devrimi’nin 2017 yılında 100.yılını kutlayacağız. Demek ki 100. Yıla 7 Kasım 2016 itibarı ile girilmiş olunacaktır.
İşçi sınıfı, emekçi halklar, kent ve kır yoksulları, işsizler Türkiye toplumunun nesnel olarak ezici çoğunluğunu oluşturuyor. Neki, buna rağmen devlet ve iktidar bu ezici gücün kesinlikle uzlaşamayacağı, onu iliğine kadar sömüren ve sıkılmış, suyu bitmiş bir limon gibi kenara atan sermaye sınıfının, burjuvazinin elinde. Bu yaman çelişki çözülmek zorunda.
