Öncelikle 1 Mayıs 2019’un tüm ülke çapında hemen hemen bütün illerde ve ona ilaveten kimi önemli ilçelerde yığınsal olarak kutlanmasını önemli gördüğümüzü belirtmek isteriz. Kutlamaların birçok il ve ilçeye yayılması işçi sınıfının ve emekçilerin katılım oranını artırmaktadır. Niceliksel olarak bu olumluluğun altını çizerken aynı olumlu değerlendirmeyi nitelik açısından yapmamız mümkün değildir.
31 Mart 2019 Mahalli İdare Seçimleri sonucunda uğradığı yenilgiyi hazmedemeyen MHP destekli AKP-Saray Rejimi çareyi İstanbul seçimlerini iptal etmekte buldu. İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimlerinin iptali YSK tarafından 6 Mayıs 2019 tarihinde ilan edildi.
Türkiye Komünist Parti'li emektar kadrolar 2 metrelik bayraklar, 3 metrelik pankartlar ile 1 Mayıs yürüyüş ve mitingine katılarak politik bir mesaj verdiler. Sendika, meslek odalar ve demokratik örgüt saflarında 1 Mayıs etkinliğine katılan yüzlerce TKP kadrosu ve sempatizanı TKP emektarlarının siyasi mesajını coşkuyla karşıladılar ve bu coşkuyu birlikte çalıştıkları kitlelerle paylaştılar.
1 Mayıs 2019’u karmaşık bir ortamda karşılıyoruz. Ülke ekonomik kriz koşullarında. İşçiler, emekçiler ve yoksullar inim inim inliyor. Zamlar aldı başını yürüdü. Sağlıklı beslenmeyi bırakalım, karnımızı doyurmak mümkün değil. İşsizlik almış başını yürümüş.
HDP vekili Leyla Güven’in Abdullah Öcalan üzerindeki tecritin kaldırılması içi başlattığı açlık grevi 180. gününü aştı. Bu süreçte yurt içi ve yurt dışında toplam sayıları binler ile ifade edilen siyasi tutsak ve siyasi göçmen açlık grevlerine aşama aşama katıldı. Kısa bir süre önce de açlık grevleri kimi tutsaklar tarafından kademeli olarak ölüm oruçlarına yükseltildi.
AKP - MHP İttifakı 31 Mart 2019 Mahalli İdare Seçimleri’nde yenilmiştir. İstanbul, Ankara, Adana, Mersin gibi metropollerini ve bir dizi İl Belediye Başkanlıklarını kaybetmeleri somut bir sonuç ve göstergedir.
31 Mart yerel seçimlerini geride bıraktık. “Seçimler her şey değil ama hiç bir şey değil de değil” cümlesi bir kez daha doğrulandı. 17 senedir bukalemun gibi renk değiştirip asıl yüzünü hiç gizleyemeyen AKP-Saray rejimi, devlet adına MHP’nin de desteğine rağmen seçimlerden büyük bir yenilgi ile çıktı. Yenilgi büyük, çünkü ciddi mevzii ve oy kaybetti.
Ülkemiz devrimci işçi hareketi başladığı tarihlerden günümüze önemli deneyimler biriktiriyor. Osmanlı’dan cumhuriyete geçişle de, mülkiyet ilişkilerinin kapitalist biçimi otoriter yapısını sürdürdü. Bunun nedeni kapitalizmin bağımlı ve işbirlikçi gelişmesi ve burjuva demokratik dönüşümlerin oluşamaması yanında, emek güçlerinin örgütlülüğüyle de ilgiliydi.
Gerçekleştirilen Mahalli İdare Seçimleri ülke siyasetinde bir alt üst oluşa neden olmuştur. AKP-Saray iktidarı on yedi yıllık sürecin bir yerinde ciddi bir sarsılma ile karşı karşıyadır. Bu bir ilk değil. Ancak sonucunda somut olarak mevzii kaybetmesi anlamında bir ilk. Gezi Direnişi de, 7 Haziran seçimleri de onlar için ciddi birer sarsılmaydı. Neki, baskı ve terörü artırarak bu “badirelerin” içinden çıkmayı bir şekilde becerebilmişlerdi.
HDP net bir seçim stratejisi belirledi. Kürt illerinde kayyumların yerine belediyeleri geri kazanmak ve fazlasını almak, batı illerinde ise AKP’li adayları geriletmek. HDP bu stratejiyi Türkiye genelinde hiç bir ittifaka dahil edilmediği halde, ilerici ve demokratik olmanın kıstası gereği yerine getiriyor. Kürt illerinde diğer Kürt partileri ile oluşturulan ve HDP adaylarını destekleyecek ittifak baki.
