Ekim ve Kasım aylarında III. Hamlemizin ilk 51 gününde TKP Program taslağı konusunda hareketli ve yoğun tartışmalar yaşandı. Program Komisyonu’muza da oldukça fazla yazılı katkı, eleştiri ve öneri geldi.
Suriye ve Batı Kürdistan (Rojava) üzerine çok yazılıp çizildi ve her gün de yazılmaya devam ediliyor. Gelişmeler kritik bir eşikte. Bir yandan özgürlük mücadelesi veren Kürt halkının kazanımları, diğer yandan ise başta Türkiye olmak üzere, inkarcı ve sömürgeci güçlerin bu kazanımları yok etme stratejisi yürüyor. Özünde çok net olması gereken saflaşmada olağan dışı bir durum söz konusu.
Ahmet Hilmi Feyzioğlu, Mustafa Asım Hayrullahoğlu, Tayfun Benol, İ.Bilen, Talip Öztürk, Zeki Baştımar, Ali İhsan Özgür… Bu isimler yüzlerce yitirdiğimiz emektarlarımızdan ve kahramanlarımızdan sadece birkaçının isimleri.
Ülke şimdiden Mart 2019’da gerçekleştirilmesi tasarlanan Yerel Seçimler’in havasına girdi. Ekonomik sorunlar ve onların toplumsal yaşama yansıyan sorunlarının çözümünü tartışmak yerine hangi partinin hangi başka parti ile seçim işbirliği yapacağı günlük konuşmaların ana konusu haline geldi. Siyaset kulislerinde AKP’nin MHP ile tekrar seçim işbirliği yapmak için nasıl bir manevra yapacağı tartışılıyor.
Partimizin sürmekte olan Program tartışmasını bu yılki III. Hamlemiz ile yeni bir düzeye taşıma amacımızı geçen yazımızda açıklamıştık. I. ve II. Hamlelerimizde ağırlıkla ilişkilerin pekiştirilmesi, basın-yayın alanı ve örgütsel alanda atılan adımlar rol oynamıştı.
29 Ekim, 10 Kasım yıl dönümlerinde kimi “sol”cular da koroya katılır Mustafa Kemal hakkında övgü dolu sözlerini sıralarlardı. Kimileri erzaktaki malzemeyi tüketmiş olmalı ki, bugüne dek saçmaladıkları yetmiyormuş gibi yeni uydurma görüşler geliştirmeye başlamışlar. Bu yıl bu modellerin başını çeken devletten icazetli ve destekli resmi “T.K.P.”’nin sözcüsü K. Okuyan oldu. Bakınız neler üretmiş…
Bir önceki makalede düzenli yayınlanan ve ulaştırılan bir parti organının kurulmasının bizim için acil bir görev olduğunu söyledik ve bu amaca ulaşmanın mümkün olup olmadığı ve hangi koşullar altında mümkün olduğu sorusunu ortaya attık. Şimdi bu sorunun en önemli yanlarına bakalım. Bu amaca ulaşılabilmesi için önce yerel grupların faaliyetlerinin daha da geliştirilmesi gerektiği söylenerek bize karşı çıkılabilir öncelikle. Biz bu oldukça yaygın görüşü yanlış buluyoruz. Bir parti organının —ve bunun sonucu olarak bizzat Parti'nin de— kurulmasına ve sağlam örgütsel yapının oluşturulmasına hemen girişebiliriz ve girişmeliyiz.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti belirli bir doktrin temelinde kurulmuştur ve bugüne dek bu doktrinin içerdiği temel konularda tavizsiz olmuştur. Anti-komünizm, Türk milliyetçiliği ve sunni İslam bu ilkelerin temelini oluşturur.
Bu nedenledir ki Dersim Katliamı gerçekleşmiştir, Aleviler, Süryaniler, Ezidiler ezilmiştir, Kürtler asimile olmayınca imha edilmiştir ve binlerce devrimci ve komünist cumhuriyet tarihi boyunca katledilmiş, partileri, partimiz yasaklanmıştır.
İstanbul’un yeni havalimanı inşaatında çalışan binlerce işçi haklı ekonomik ve sosyal talepleri konusunda sonuç alamayınca iş bırakıp direnişe geçtiler. Devletin tepkisi gecikmedi. Önce direnişçi işçilere saldırdılar. Aynı günün gecesi de koğuşları basıp onlarca işçiyi gözaltına aldılar.
